عشق کلمه ای ست که بارها شنیده می شود ولی شناخته نمی شود

عشق صدایی ست که هیچ گاه به گوش نمی رسد ولی گوش را کر می کند
عشق نغمه ی بلبلیست که تا سحر می خواند ولی تمام نمی شود

عشق رنگی ست از هزاران رنگ اما بی رنگ است
عشق نوایی ست پر شکوه اما جلالی ندارد

عشق شروعی ست از تمام پایان ها اما بی پایاناست
عشق نسیمی ست از بهار اما خزان از آن می تراود

عشق کوششی ست از تمام وجود هستی اما بی نتیجه است
عشق کلمه ای ست بی معنی ولی هزاران معنیدارد؟